Zondag 27 mei kon het 1^e elftal van De Hoven, dat het voorgaande seizoen in de 4^e klasse KNVB op een 4^e plaats was geëindigd na lang te hebben meegedaan in de strijd om de titel, het kampioenschap behalen door de uitwedstrijd tegen Voorst te winnen.

Vooraf aan deze wedstrijd

Na een valse start van de competitie (1-0 verlies bij  Columbia) verliep de 1^e helft van het seizoen prima voor De Hoven. Van de overige 10 wedstrijden werden er 9 in een zege omgezet. Slechts de thuiswedstrijd tegen BIC uit Brummen leverde een 0-2 nederlaag op. De overwinningen waren bescheiden van aard. Zo werd thuis van het onderaan staande Beekbergen slechts met moeite met 1-0 gewonnen.

Dit resulteerde in de volgende stand na de 1e helft van het seizoen:

Uit deze stand wordt wel duidelijk dat in deze afdeling van de 4^e klasse de ploegen in de bovenste helft allen nog kans maken op het kampioenschap.

De hervatting van de competitie begon voor De Hoven nog goed met winst (4-2) op OBV, maar Albatross klopte in de 2^e wedstrijd De Hoven met 5-2! Ondanks dat dit een nederlaag was tegen een naaste concurrent, was er nog geen man overboord. Alle topploegen bleven punten verspelen. De Hoven deed dit door na winst op naaste concurrent Eerbeekse Boys en het zwakke Beekbergen, 3x op rij gelijk te spelen tegen Zutphen, BIC en B&O. Na deze zwakke reeks werd uit met 1-3 gewonnen van het altijd lastige Alexandria.

Met nog 3 wedstrijden voor De Hoven te gaan leverde dit de volgende stand op:

Het was duidelijk dat De Hoven alle 3 wedstrijden zou moeten winnen om zeker te zijn van minimaal een beslissingswedstrijd tegen Eerbeekse Boys in de situatie dat zij hun laatste 2 wedstrijden zouden winnen. De 20^e competitieronde leverde een zege voor De Hoven op. Het bezoekende WSV werd met 13-0 (!) verslagen. Voorst werd door een 2-1 zege op Eerbeekse Boys nu de grootste concurrent.

In de voorlaatste ronde wist De Hoven op eigen terrein het weggezakte Columbia niet te verslaan (1-1). Omdat zowel Albatross als Voorst hun wedstrijd wisten te winnen moest de beslissing in de laatste ronde vallen. Omdat Voorst tegen De Hoven zou aantreden was de kans op de titel voor Albatross verkeken. Zij waren uitgespeeld met 32 punten; dit aantal hadden zowel Voorst als De Hoven. Eerbeekse Boys was nog niet helemaal uitgeschakeld. Met hun 31 punten zouden zij bij een remise tussen Voorst en De Hoven alsnog gelijk kunnen komen met deze 2 teams.

De wedstrijd

Voorst tegen De Hoven werd bekeken door 4500 (!) toeschouwers. De Hoven had invallers voor Doodewaard en Barendsen. Van Zoest sr. en Witvoet waren hun vervangers. Het was een typische beslissingswedstrijd die mede door de zenuwen werd bepaald. Voorst kwam in de 1^e helft het beste uit de startblokken. Met lange ballen trachtte men hun voorwaartsen aan het werk te zetten. Door onnauwkeurigheden leverde dit niet veel op; eenmaal moest doelman Hendriksen zich voor de voeten van Vriezekolk werpen. Na 12 minuten werd de doorgebroken Zeutenhorst binnen de beruchte lijnen gevloerd. De beste speler van Voorst, Hofman, schoot de toegekende strafschop meters naast. Ondanks deze tegenslag bleef Voorst in de 1^e helft de bovenliggende partij. Het leverde vooral veel hoekschoppen op. De aanvallen van De Hoven werden in die fase vooral door stopper Smit onderbroken. De strijd werd steeds feller en scheidsrechter Nijhuis moest vaker de fluit hanteren om de wedstrijd in goede banen te leiden.

In de 2^e helft gingen de aanvallen van De Hoven steeds beter lopen en na 15 minuten kogelde van Zoest sr. de bal via de binnenkant van de paal onhoudbaar binnen (0-1). Voorst trachtte nu uit alle macht de gelijkmaker te forceren. Het doel van Hendriksen kwam onder zware druk te staan. Bruggink en Vriezekolk hadden echter geen geluk met hun schoten. Van der Pol besliste deze wedstrijd door het 2^e doelpunt te scoren. Het laatste wanhoopsoffensief van Voorst leidde tot niets.

Onderstaand de kampioensfoto van De Hoven zoals deze in het Zutphens Dagblad werd gepubliceerd.

Onderstaande spelers maakten in dit seizoen deel uit van De Hoven:

Hendriksen (k), Fukkink (k), Witvoet, van Bruchem, van Zoest sr., Franken, Engelhart, Diseraad, Lammers sr., Plagman, Lammers jr., Kollen, Doodewaard, Doornberg, Sierink, Voortman, Barendsen, van der Pol, Wijland, Kooreman en Beumkes.

Door het behalen van dit kampioenschap deed De Hoven mee aan de promotiecompetitie. De andere 3 ploegen waren Unisson, La Première en Emmeloord. De Hoven wist wel 2x te winnen van Emmeloord, maar dubbel verlies tegen Unisson en 1x tegen La Première zorgde voor de 3^e plek in deze promotiecompetitie. Dit was genoeg voor nog een extra kans op promotie tegen de 3^e geklasseerde in de andere promotiecompetitie. DIO ’30 was de tegenstander die De Hoven niet alleen dit seizoen dwars zat. De beslissingswedstrijd, gespeeld op het terrein van Quick Nijmegen, werd met 5-2 verloren.

In het seizoen 1956-1957 vond De Hoven zich toch weer terug in de 4^e klasse KNVB.

De eindstand in de reguliere competitie