Zondag 7 mei kon het 1e elftal van De Hoven, dat het voorgaande seizoen nog een periodetitel in de 5e klasse KNVB wist te veroveren, na een sterk begin van het seizoen gevolgd door een zeer zwakke fase, alsnog aan degradatie ontsnappen door thuis de wedstrijd tegen Emst te winnen. De Hoven was dan wel afhankelijk van een voor hem gunstig verloop van andere wedstrijden in deze afdeling van de 5e klasse.
Vooraf aan deze wedstrijd
De Hoven beleefde een sterke eerste periode van het seizoen. Uit de eerste 8 wedstrijden werden 16 punten behaald door overwinningen op ZVV ’56, TKA, Epse, Terwolde en Sp. Deventer, een gelijkspel tegen Voorst en verlies tegen WWNA en Victoria Boys.
Onderstaand een beeld uit de wedstrijd tegen Voorst:
Dit resulteerde in de volgende stand, tevens eindstand van de 1e periode:
Slechts 2 punten achterstand op de koploper deed het verlangen naar promotie alleen maar opleven.
Hoe anders was echter de realiteit in dit seizoen 1999-2000. De daaropvolgende 11 (!) competitiewedstrijden gingen allen verloren. Het laaggeplaatste V&K zorgde voor de eerste domper (3-1 verlies). Met verlies tegen IJsselstreek en Emst werd de eerste helft van de competitie besloten. De Hoven was door deze 3 nederlagen al gezakt van de 2e naar de 6e plaats op de ranglijst.
De 2e competitiehelft leverde in de eerste 8 wedstrijden geen enkel winstpunt op. Er werd verloren van ZVV ’56, TKA, Voorst, Victoria Boys, Terwolde (5-6 na een 4-2 voorsprong!), Epse, WWNA en Sp. Deventer. Onderstaand een beeld uit de wedstrijd tegen Epse:
Met nog 3 wedstrijden te gaan leverde dit de volgende stand op:
Het was duidelijk dat De Hoven eigenlijk alle 3 wedstrijden zou moeten winnen om nog kans te maken de degradatiedans te ontspringen. De 20e competitieronde leverde eindelijk weer een zege voor De Hoven op. Het bezoekende V&K, ook nog niet veilig, werd met 5-3 verslagen. Doelpunten van André Wiltink, Rik Bronkhorst (3x) en Alexander Baars zorgden mede voor deze overwinning na tweemaal te hebben achter gestaan (0-1 en 1-2). De naaste concurrenten Emst (2-0 winst op IJsselstreek) en Terwolde (0-0 tegen TKA) wisten echter ook punten te scoren.
In de voorlaatste ronde wist De Hoven in Deventer tegen IJsselstreek geen resultaat te boeken. In een harde wedstrijd trok IJsselstreek ondanks een situatie van ondertal de wedstrijd in de laatste 20 minuten naar zich toe (3-1). Door de nederlagen van Terwolde tegen Epse (1-4) en V&K tegen ZVV ’56 (0-2) waren de kansen nog niet geheel verkeken. Emst had het vege lijf tegen directe degradatie gered door een remise tegen WWNA (1-1). In de laatste wedstrijd diende De Hoven tegen Emst aan te treden. Omdat er 2 directe degradatieplaatsen waren, diende V&K te verliezen in haar uitwedstrijd bij TKA.
De wedstrijd
De Hoven, zich bewust van de meer dan precaire situatie, begon voortvarend aan deze wedstrijd. Na 10 minuten wist Rik Bronkhorst de score te openen. Ondanks een groot veldoverwicht voor De Hoven kwam Emst na een half uur langszij door een doelpunt van Jan van Zuuk. Dit was een teleurstellende tussen stand bij rust gelet op de kansen die De Hoven zich in de 1e helft had geschapen. Echter, in het eerste kwartier van de 2e helft schoot Henk Schrijver 2x raak waardoor een geruststellende marge was ontstaan. Pas vlak voor het einde wist Ernst Jan van der Weyer de stand op 3-2 te brengen. Verder liet De Hoven het niet komen. Tot grote teleurstelling kwam uit Apeldoorn het bericht dat V&K met 0-1 had gewonnen bij TKA. Dat betekende toch degradatie voor De Hoven met Terwolde. Afhankelijk zijn van andere uitslagen is geen goede uitgangspositie om een degradatie te ontlopen.
In het seizoen 2000-2001 vond De Hoven zich terug in de 6e klasse KNVB, op welk niveau de club sinds 1997 niet meer had gespeeld.
De eindstand in de reguliere competitie
Onderstaande spelers maakten in dit seizoen deel uit van De Hoven:
Marco Wenneker (k), Paul van Enck (k), Radjis Chotkan, Rik Bronkhorst, John Schut, Bennie Duits, Soeris Malaha, Henk Schrijver, André Wiltink, Marcel Groote Haar, Michiel Groote Haar, Marcel Waagemans, Peter ter Horst, Marco Saalmink, Erwin van Schoonhoven, Niels de Graaf, Tjarko van Wijk, Harrie Duits, Edwin Klaassen, Harry Massink, Ralph van der Beek en Alexander Baars. De trainer was Pim Butter.
