18 mei 1975 degradatiecompetitie 3^e klasse KNVB         Epe        -              De Hoven

Zondag 18 mei 1975 kon het 1^e elftal van De Hoven, dat het voorgaande seizoen zich nipt in de 3^e klasse van de KNVB had gehandhaafd, na een zeer wisselend seizoen zich alsnog van degradatie redden door de laatste degradatiecompetitiewedstrijd in Epe tegen de plaatselijke voetbalvereniging te winnen.

Vooraf aan deze wedstrijd

Normale competitie

De Hoven beleefde een zeer slechte eerste helft van het seizoen. Uit de eerste 11 wedstrijden werden slechts 4 punten behaald door gelijk te spelen tegen V&K, Robur et Velocitas, Zwolle en Gelria. De overige 7 wedstrijden gingen verloren met grote nederlagen tegen Go Ahead D. (0-5) en Zutphania (8-3). Dit resulteerde in de volgende stand:

Ook in de 2^e helft van de competitie ging De Hoven moeizaam van start met pas in de 16^e wedstrijd de eerste overwinning. Uit werd Zwolle met 1-2 verslagen. In de daaropvolgende wedstrijden werd Gelria in Velp met 1-2 geklopt en het hooggeplaatste Victoria Boys werd met 5-1 aan de zegekar gebonden. Helaas stokte daarna de opmars. De cruciale wedstrijd tegen Epe werd thuis met 0-1 verloren. Toch wist De Hoven zich nogmaals op te richten. In de laatste 3 wedstrijden werden 4 punten behaald: gelijke spelen tegen Zutphania (1-1) en Heerde (0-0) en een belangrijke overwinning op Daventria (1-0). Dit leidde tot de volgende situatie: Zwolle is gedegradeerd, Gelria heeft 15 punten en nog een thuiswedstrijd te gaan tegen AGOVV, dat nergens meer belang bij had, en Robur et Velocitas, Epe en De Hoven hebben 17 punten. Een week later behaalde Gelria de voor hen broodnodige zege op AGOVV (1-0). Hiermee eindigden 4 ploegen op de voorlaatste plaats. In een halve degradatiecompetitie zouden Gelria, Epe, Robur et Velocitas en De Hoven uitmaken wie de 2^e degradant zou worden.

Degradatiecompetitie

In deze competitie werd in de 1^e ronde De Hoven gekoppeld aan Gelria. Blijkens de kop van het artikel in het Zutphens Dagblad speelde ons team een ongeïnspireerde wedstrijd tegen de Velpenaren. De Hoven leed dan ook een verdiende 2-0 nederlaag in Velp. In de andere wedstrijd won Robur et Velocitas, dat in de competitie sterk was afgezakt na een goede start, met 1-0 van Epe. In de 2^e ronde kwam Robur et Velocitas op bezoek. De Hoven speelde wel een stuk beter dan tegen Gelria, maar kwam een vroeg opgelopen achterstand niet te boven.

In de tweede helft had De Hoven wel een groot overwicht, maar in veel kansen resulteerde dit niet. Vlak voor tijd wist Robur et Velocitas het beslissende 2^e doelpunt te maken. Omdat in de andere wedstrijd Epe en Gelria zonder doelpunten gelijk speelden, hadden Robur et Velocitas en Gelria zich veilig gespeeld. De Hoven moest in de laatste wedstrijd tegen Epe winnen om het derdeklasserschap te continueren.

De wedstrijd

De Hoven begon gehandicapt aan deze wedstrijd door het geblesseerd ontbreken van Hans Jansen en het noodgedwongen opstellen van 5 spelers die niet geheel fit waren. Ook in deze beslissende wedstrijd bleek de tegenstander feller te spelen dan De Hoven. Epe paste een consequente mandekking toe en De Hoven maakte de fout een te laag tempo te hanteren en de bal steeds in het centrum naar voren te spelen. Vlak voor rust maakte H. van Bessel voor Epe het openingsdoelpunt. De Hoven raakte hierdoor aangeslagen maar werd gered door het rustsignaal.

In de tweede helft ging De Hoven wat feller spelen. Joop Barendsen en Jan Brand kregen grote kansen op de gelijkmaker, maar slaagden er niet in het doel te vinden. Opnieuw H. van Bessel voltrok daarop het vonnis door zijn 2^e doelpunt te maken. De Hoven had daarna niet meer de energie om zich hierover heen te zetten. Daarmee was na 2 seizoenen opnieuw een degradatie een feit. In het seizoen 1975-1976 vond De Hoven zich terug in de 4^e klasse KNVB, op welk niveau de club sinds 1960 niet meer had gespeeld.

De eindstand in de reguliere competitie

De kern van dit 1^e elftal van De Hoven bestond uit Henk Smeenk (k), Gerard van Laar, Henne Brokke, Hans Jansen, Freddy Brokken, Coen Diseraad, Joop Barendsen, Henk Hiddink, Wim Baars, Jan Brand, Reini Mensink, Henk Wassink, Wim Wiekens en Bennie Brand. De trainer was Wim van Zoest.